مصاحبه جدید

اقای شاهرخ استخری شما در چه زمینه ای تحصیل کرده اید ؟

مهندسی صنایع .

پس چطور شد که به این سمت و سو کشیده شدید ؟

به دلیل علاقه بسیاری که به حرفه بازیگری داشتم ،اولین بار با نقش کوچکی در نمایش ((اسب ها)) سال 1382به کار گردانی محمد رحمانیان این حرفه را تجربه کردم .بعد از ان هم دوره بازیگری را زیر نظر اساتید خوب این حرفه گذراندم .

وبعد به پروزه تلخون رسید؟

بله.البته چند فیلم کوتاه هم بازی کردم و ((تلخون))اولین کار بلندی بود که در ان حضور داشتم .

ما در تاریخ سینما کارگردان های بسیاری ا سراغ داریم که چهره های جدیدی را به عرصه هنر معرفی کردند .بنابراین علیرضا امینی هم به نوعی کاشف شاهرخ استخری بود.این طور نیست ؟

البته اقای امینی به من لطف و اعتماد کردند واجازه دادند که من در فیلمشان بازی کنم.همانطور هم که میدانید ایشان بازیگران و حتی عوامل تولید بسیاری را مثل فیلمبردار ،عکاس و غیره به عرصه هنر معرفی کردند .

و بعد چطور شد که در سریال ((پریدخت ))حضور پیدا کردید ؟

توسط اقای امینی به اقای مقدم معرفی شدم .

با توجه به رشته تحصیلیتان واینکه در حال حاضر تنها دغدغه شما بازیگری است ،چه چیز این حرفه باعث جذب شما شد ؟

من از کودکی به حرفه بازیگری علاقه داشتم وبرای دوستانم بازی می کردم.

چقدر به شهرت این حرفه فکر می کردید؟

شهرت،اصولاً خوشایند نیست وبه نظر من شهرت این حرفه از دور زیباست . من هم پیش از اینکه وارد این حرفه شوم،با یک سری اساتید این حرفه که صحبت کردم معتقد بودند که:دو سر شهرت، باخت است و اصلاً چیز خوبی نیست وباعث تنهایی ادم ها می شود.بنابراین من هم با این ذهنیت وارد شدم .

 پیش از مصاحبه،در اینترنت به دنبال اخبار جدیدی از شما میگشتم که این سوال در ذهنم تداعی شد .اینکه تا چند سال پیش وقتی گوگل را جست و جو می کردیم .نامی از شما نبود و حالا صفحات بسیاری با اسم شما باز میشود .از اینکه به شهرت رسیده اید چه حسی دارید ؟

اتفاقاً وقتی در گوگل جست و جو می کردم همیشه نام پدرم را می دیدم.به ایم خاطر که ایشان مهندس شیمی ویکی از مدیران صنعت نفت هستند . اما خب حالا که اسم خودم را میبینم و اینکه مصاحبه هایم در سایت های مختلف چقدر بازدید کننده دارد حس خوبی دارم و خوشحال میشوم . اما از ان بیشتر ،زمانی خوشحال تر می شوم که همه بگویند :شاهرخ استخری چقدر خوب بازی کرد.

اینکه اولین همکاری شما با یک کارگردان خوب و حرفه ای بوده و حتی بازیگرانی که با انها همبازی بوده اید همگی از بازیگران توانا وبا سابقه سینما وتلویزیون بودند ، باعث شده که نسبت به خودتان سختگیر باشید و در انتخاب هایتان وسواس داشته باشید ویا اینکه در حال حاضر صرفاًبه دیده شدن فکر می کنید تا به ثبت جایگاهتان؟

فکر می کنم اگر صرفاً بخواهیم به مسئله دیده شدن و شناخته شدن بپردازیم ،خب سریال های مناسبتی بهترین گزینه در این مورد محسوب می شوند و اینکه من افتخار همکاری با کارگردان های این سریال هارا داشتم. اما به لحاظ اینکه هم با کارگردان های حرفه ای و هم با بازیگران حرفه ای که همگی اساتید من بودند ،همکاری داشتم ،باعث شده که خودم را موظف بدانم که با تفکر و تامل انتخاب کنم و اشتباه نکنم و صرفاًبه لحاظ دیده شدن در کاری حضور پیدا نکنم .

این اواخر ،پس از سریال ((مثل هیچکس ))چه نقش هایی به شما پیشنهاد شده است ؟

متاسفانه اکثراً نقش های مثبت وشبیه همان ((محمد امیر)) بوده. در صورتی که خیلی دوست دارم پیشنهاد های متفاوتی در این زمینه داشته باشم.

 اتفاقاً این اواخر کارگردان ها بیشتر ریسک کرده اند و به بازیگرهایی که سال ها در یک نقش کلیشه شده بودند ،نقش متفاوت پیشنهاد می دهند . این طور نیست ؟

خب من به عقیده این کارگردانها احترام میگذارم و خوشحالم از اینکه جدی تربه مقوله بازیگری نگاه می کنند و حتی چهره های جدید را معرفی می کنند .به این خاطر که من بسیاری از جوان های هم دوره ام را دیدم که استعداد عجیبی در این زمینه دارند و ارزو می کنم تا یک روز ای فرصت هم به انها داده شود تا بتوانند توانایی هایشان را نشان بدهند.

وقتی یک کاری به شما پیشنهاد می شود ،در مرحله اول به خاطر کارگردان ،ان کار را می پذیرید ویا نقش و فیلمنامه ؟

به نظر من کارگردان مهم تر است . حتی اگر فیلم نامه نداشته باشد و تنها یک طرح کلی از قصه را برای من تعریف کند.مثلاًاقای امینی هم جز کارگردان هایی هستند که با یک طرح کلی کار می کنند تا اینکه موبه مو طبق فیلمنامه پیش بروند .

یعنی کار را به بازیگر واگذار می کنند تا ان بازیگر از توانایی هایش برای اجرای ان نقش استفاده کند؟

بله.اتفاقاً من هم معتقدم که اگر دست هر بازیگری را باز بگذارند و بگویند خودت نقش را پیدا کن و دیالوگ های خودت را بگو خیلی بهتر می تواند بازی کند تا اینکه به طور مداوم یک کارگردان بگوید ،چه بگو و چه کاری را انجام بده .

این روزها چه نقشی ذهن  شاهرخ استخری را قلقلک می دهد؟

نقش های بسیاری را دوست دارم بازی کنم

بازی چه بازیگری را  بیشتر دوست دارید به طوری که ناخداگاه جنس بازیتان شبیه به او شود ؟

در و دیوار منزل من پر از عکس های بازیگران بزر گ دنیاست و یه جورایی شبیه موزه سینماست .من به بازی بازیگران بسیاری علاقه دارم و فیلم هم زیاد می بینم .بنابر این سعی می کنم از هر کدام از ان ها ذره ای یاد بگیرم و این باعث می شود که جنس بازی من شبیه بازی یک نفر نشود که بگویند شبیه فلان بازیگر ،بازی می کنی.

فکر می کنید اخر بازیگری کجاست ؟اصلاً مقصد معلومی دارد ؟

به نظر من بازیگری علم نا محدودی است و همیشه جای پیشرفت دارد.چون به تعداد آدم های روی کره زمین ،شخصیت وجود دارد و یک بازیگر می تواند آن شخصیت ها را بازی کند و همین خصوصیت و اینکه تا اخر عمر ،یک بازیگر می تواند تجربه به دست بیاورد و کشف کند یکی از جذابیت های این حرفه است .اینکه مثلاًاگر بخواهم نقش یک پزشک را بازی کنم باید یک چیز هایی پیرامون علم پزشکی یاد بگیرم و یا اینکه صدا و لحنم را عوض کنم .

حالا که از «لحن» صحبت کردید ،بفرمایید که چقدر به تغییر لحن بازیگر در نقش های مختلف معتقدید؟

به نظرم کار مهم اما بسیار سختی است . من هم سعی ام بر این است که بتوانم طبق نقش ها و شخصیت های مختلف لحنم را تغییر بدهم .البته این اصل مهم را من از اساتیدم یاد گرفتم که یک بازیگر باید لحن خاصی نداشته باشد تا بتواند با یک نقش جدید ،یک لحن بسازد تا برای مخاطب باور پذیر تر باشد. یادم می اید کوچکتر که بودم هر زمان که زنگ خانه را می زدم ،پدرم می پرسید :شما؟ (با خنده) چون زیاد تقلید صدا می کردم .

حالا که گریزی به دوران کودکی تان زدید،برای خوانندگان ما  بگویید که بچه ارامی بودید یا اهل شرارت و شیطنت؟

من بچه ای کم حرف و خجالتی بودم ،اما خب یک سری شیطنت ها مطابق با سن و سالم داشتم و همیشه معلم ها من را از کلاس بیرون می انداختند .البته به خاطر اینکه پدرم خیلی روی تحصیل من تاکید داشتند ،سعی می کردم شب های امتحان خوب درس بخوانم.

لطفاًکمی از بیوگرافی خودتان برای خوانندگان مجله ما بگویید.

اجازه بدهید من یک سوء تفاهمی را همین جا رفع کنم.من در یک برنامه تلویزیونی یک دعایی برای روح والدینم کردم واین سؤال  برای همه پیش امد که پدر و مادر من در قید حیات هستند ؟بله.پدر و مادرم در قید حیات هستند و خدا را شکر می کنم که زیر سایه ی انها زندگی می کنم .در ضمن من در تاریخ 14/7/1359 متولد شدم اما در شناسنامه 28/6/1360 هستم.دو خواهر کوچکتر از خودم دارم .

چه چیزی باعث خوشحالی تان می شود ؟

من دوستان زیادی دارم که دوستشان دارم و بودن در کنار ان ها مرا خوش حال می کند و در زمینه کاری هم ،پیشنهاد  یک نقش خوب و اینکه ان نقش را بتوانمخیلی خوب بازی کنم باعث خوشحالی ام می شود .

در حال حاضر مشغول چه کاری هستید ؟

به احتمال زیاد در فیلم سینمایی((هفت دقیقه به باییز))به کارگردانی علیرضا امینی بازی خواهم کرد که انشاءا... بتوانیم فیلم را به جشنواره فجر برسانیم.

می توانید از نقش تان در این کار برایمان توضیح دهید ؟

من تا امروز نقش هایی را بازی کردم که سن شان از خودم کوچکتر بودند.اما در این فیلم نقش ادمی را بازی می کنم که پدر یک فرزند است و شاید در ابتدا شخصیت بد و منفی باشد ،اما در نهایت ،

مخاطب به او حق داد.

شما که تجربه پدر شدن را ندارید ،چطور سعی کردید این نقش را باور پذیر کنید ؟

من پسر عمویی دارم که اختلاف سنی زیادی با من دارد و من به نوعی برادر بزرگتر محسوب می شوم .او مدتی با من زندگی می کرد .سعی کردم از رابطه با او و حتی ارتباطم با خواهر کوچکترم استفاده کنم .

شما با این کار ،دومین  همکاریتان با علیرضا امینی را تجربه می کنید . چه ویزگی در نوع کارگردانی ایشان می بینید ؟

آقای امینی برای بازی گرفتن از بازیگر ،روش خوبی دارند .ایشان بیوگرافی شخصیت را به بازیگر می دهند و بعد از او می خواهند که برای ان شخصیت یک شناسنامه درست کند و می گویند اگر بتوانی به ان بیوگرافی و شناسنامه نزدیک شوی ،قطعاً مقابل دوربین می توانی خوب بازی کنی .ایشان در ضمن کارگردانی هستند که نمی گویند چکار کن و چکار نکن . چه بگو و چه نگو. هر جا که احساس کنند بازیگر اشتباه می کند ان بخش را حذف می کنند .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: